Legaal op straat

Vorige week logeerde Sara bij mij, ze was mijn gast bij de Amsterdamse Nacht van de Vervanging. Tijdens 'De Nacht' zijn politici en BN-ers gastheer of gastvrouw voor een vluchteling. Sara is een van de velen vluchtelingen in Nederland die hier rechtmatig verblijven omdat ze een aanvraag voor een verblijfsvergunning hebben lopen op medische gronden, vanwege schrijnende omstandigheden of omdat zij buiten hun schuld Nederland niet kunnen verlaten. Maar zij staan op straat omdat het Rijk sinds 1998 geen opvang geeft aan deze groep. Zij hebben geen recht op een huis, op werk, op geld voor eten of op een ziektekosten verzekering. Gemeenten bieden nog wel noodopvang, maar dat dreigt ook te verdwijnen. Na het Generaal Pardon heeft het Rijk namelijk echter met de gemeenten (VNG) afgesproken dat de noodopvang per 1 januari 2010 moet stoppen.
Sara heeft geen onderdak, ze logeert bij vrienden, bij mensen die ze kent via de kerk, de ene keer een paar nachten, als ze geluk heeft een paar weken. Sara heeft door haar vlucht en jarenlange tocht op zoek naar een veilige plek ernstige trauma’s opgelopen. Met behulp van het ASKV kan ze daar nu medicijnen en behandeling voor krijgen. Maar hoe gaat het als straks alle noodhulp wordt stopgezet? Sara heeft een aanvraag lopen voor verblijf op medische gronden maar durft niet meer te hopen op een legale status, het enige dat ze wil is dat de pijn in haar hart weggaat, dat ze rust vindt.
De afspraak tussen de gemeenten van Staatssecretaris Albayrak behelst dat het Rijk zal komen met een oplossing voor de opvang van mensen die wachten op hun verblijfsvergunning waardoor de gemeentelijke noodopvangen na eind 2009 niet meer nodig zijn. Op dit moment wordt door het ministerie van justitie uitgezocht hoe die Rijksopvang geregeld zou moeten worden. Ik hou mijn hart vast, ik vrees dat het een beperkte regeling wordt, alleen voor mensen die een verblijfsvergunning op medische gronden hebben aangevraagd. Veel gemeenten en noodopvangen hebben al aangegeven dat ze niet zullen sluiten als er geen goede regeling komt. Ik ben er van overtuigd dat Amsterdam dat ook zal doen. Maar het Rijk moet haar verantwoordelijkheid nemen en er voor zorgen dat mensen die hier legaal verblijven niet op straat komen te staan. Ik hoop dan ook dat gemeenten als de Rijksregeling te beperkt blijkt te zijn hier massaal tegen in opstand zullen komen. Ik zal mijn stadsbestuur daar in ieder geval toe oproepen. Sara heeft daar recht op.